Agroecologie is zowel een ecologische als een sociale benadering van de landbouw. Het is een verzamelnaam van praktijken maar ook een wetenschap en een sociale beweging. Agroecologie zoekt manieren om lokale middelen, relaties en kennis in te zetten voor een weerbare en productieve landbouw. Deze benadering gaat uit van samenwerking met de natuur – bijvoorbeeld door kringlopen zoveel mogelijk te sluiten-, van vrije uitwisseling van zaden tussen boeren, en van ecologische praktijken in plaats van het gebruik van chemische middelen voor bemesting of plaagbestrijding.
Agroecologie stelt het gebruik en de ontwikkeling van lokale kennis, middelen en netwerken voorop. Dit vermindert de externe afhankelijkheid van de boer en vergroot zijn of haar zeggenschap en autonomie. Agroecologische systemen zijn tevens klimaatbestendig, omdat nieuwe samenwerking en innovatie resulteren in gewassen en praktijken die beter zijn aangepast aan een veranderend klimaat en omdat het gebruik van fossiele brandstoffen zoveel mogelijk wordt beperkt.
Agroecologie is uitgegroeid tot een wereldwijde beweging. Agroecologische principes krijgen steeds meer erkenning en worden in praktijk gebracht door boeren in samenwerking met anderen, vooral met burgers en wetenschappers. Daaronder vallen initiatieven vanuit de biologische landbouw, permacultuur, stadslandbouw en bewegingen voor voedselsoevereiniteit. Ook onder beleidsmakers en wetenschappers krijgt de ontwikkeling en versterking van agroecologische praktijken, samen met boeren, steeds meer aandacht.
Agroecologie is de tegenhanger van het onhoudbare en volledig op fossiele brandstof drijvende systeem van industriële landbouw. Het krijgt steeds meer erkenning als een duurzame oplossing voor de problemen met onze landbouw en ons voedsel. In wisselwerking tussen boeren en wetenschappers worden op vele plaatsen in de wereld nieuwe agronomische technieken ontwikkeld om de productie duurzaam te verhogen zonder afhankelijk te zijn van externe inputs. Onmisbaar onderdeel van duurzame landbouw is een gezonde bodem. Daar hebben we in het voorjaar van 2015 een aparte conferentie aan gewijd: Bodem Anders.